به گزارش بی بی سی دکتر کیت ماتیسن از دانشگاه گلاسکو،سرپرست این گروه پژوهشی،امیدوار است که این ایمپلنت(وسیله کاشتنی) به نابینایان امکان دوباره دیدن بدهد.تکنولوژی مورد استفاده این محققان شبیه همانی است که در دوربین‌های دیجیتال به کار می‌رود و در طول ده سال آینده می‌تواند کاربرد عمومی پیدا کند.
دکتر ماتیسن در مورد این ایمپلنت می‌گوید:" پیشرفت‌های میکروالکترونیک به ما امکان داده است که چیپی آنقدر کوچک بسازیم که بتوان آن را در خود شبکیه( بافت حساس به نور در عقب کره چشم) کاشت. این وسیله حاوی یک شناساگر تصویر است. هنگامی که نور تصویری را در شناساگر بوجود می‌آورد، تحریک الکتریکی شبکیه به شکل این تصویر حاصل می‌آید. سلول‌های تحریک شده به نوبه خود تحریک را از طریق عصب بینایی به مغز می‌فرستند.در واقع مقصود آن است که مغز خیال کند که شبکیه هنوز کار میکند."
نمونه اولیه این ایمپلنت 100 پیکسلی است، اما دانشمندان امیدوارند با پیشرفت کار این مقدار افزایش بسیاری پیدا کند.به گفته دکتر ماتیسن با حدود 500 پیکسل نابینایان می‌توانند در خیابان راه بروند و چهره اشخاص را تشخیص دهند.حتی در آینده ممکن است چیپ‌ها یا تراشه‌های هوشمندی ساخت که امکان نمایش محدد یا نمایش با حرکت آهسته عملی که در جلوی چشم ما رخ داده را داشته باشند.
این وسیله به خصوص برای بازگرداندن بینایی به مبتلایان به دو بیماری که به علت صدمه زدن به شبکیه باعث نابینایی می‌شوند کاربرد خواهد داشت: یکی رتینیت پیگمنتوزا(یک بیماری زنتیکی که گیرنده‌ای نوری شبکیه را مبتلا میکند) و دیگری دژنراسیون ماکولا( اختلال لکه زرد- حساسترین بخش شبکیه- به علت رشد عروق در ته چشم در سالمندی)
